Meeting 07-05 een dilemma

Tijdens het recente Avondprogramma stond een bijzonder actueel en prikkelend thema centraal: hoe gaat een academische instelling als de Universiteit van Maastricht om met heftige maatschappelijke discussies en polarisatie? Gastspreker Mireille van Emmerik, verbonden aan de Universiteit van Maastricht en verantwoordelijk voor integrale en academische vrijheid, gaf een indringende toelichting op dit dilemma.

De universiteit staat pal voor vier kernwaarden: sociale veiligheid, academische vrijheid, wetenschappelijke integriteit en het open debat. Juist om ruimte te bieden aan debat en dialoog, werd in Maastricht de Tapijnkazerne aangekocht – een locatie die fungeert als academisch podium voor uiteenlopende perspectieven.

Op dit moment staat het Palestijns-Israëlische conflict veelvuldig centraal in debatten binnen en buiten de universiteitsmuren. Volgens Mireille vormt dit een fundamenteel dilemma: “Wat we ook doen, we doen het nooit goed.” De gebeurtenissen van 7 oktober 2023 en de daaropvolgende reactie van Israël hebben diepe maatschappelijke en emotionele sporen nagelaten. Vanuit zowel pro-Palestijnse als pro-Israëlische zijde worden bijeenkomsten georganiseerd, waarbij spanningen soms escaleren tot bedreigingen en geweld.

Mireille deelde een concreet voorbeeld van een pro-Israëlische spreker die op de campus sprak, waarna de situatie zodanig uit de hand liep dat zelfs Kamervragen werden gesteld. Dit roept de prangende vraag op: Wat doe je als universiteit wanneer zich opnieuw zo’n situatie aandient? Faciliteer je het debat, met alle risico’s van dien, of kies je voor veiligheid, met mogelijk inperking van academische vrijheid?

In het nagesprek kwamen vanuit het publiek niet alleen standpunten naar voren, maar ook suggesties om met dit soort dilemma’s om te gaan. Centraal daarin stond de oproep tot meer nuance, verbinding en moedige moderatie.

Tot slot introduceerde Mireille het model van Bart Brandsma, gericht op het tegengaan van polarisatie. Volgens dit model speelt de vaak stille meerderheid – de “silent majority” – een sleutelrol. Door actief ruimte te bieden aan nuance en dialoog, kan deze groep bijdragen aan een sfeer van de-escalatie en toenadering.

Na een dankwoord van Patrick en een welverdiend applaus voor de genuanceerde en moedige bijdrage van Mireille, volgde traditiegetrouw een luchtige afsluiting met twee hilarische “Ikjes” – een vrolijke noot na een avond vol diepgang.